نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد

نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت

ولی بسیارمشتاقم که از خاک گلویم سوتکی سازد

گلویم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ وبازیگوش

و او یکریز وپی در پی دم گرم وچموشش رادر گلویم سخت بفشارد

وخواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد

بدین سان بشکند هر دم سکوت مرگبار را

دکتر علی شریعتی

شانس نام مستعار خداست
انجا که نمیخواهد نامش پای داده هایش باشد

اگه تو شطرنج زندگیت شاه نشدی
اون سربازی باش که تک تک مشکلات زندگی رو پشت سر میزاره تا خونه آخر وزیر بشه
تا بتونه شاه و مات کنه
موقع خسته شدن به دو چیز فکر کن
یک : آنهایی که منتظر شکست تو هستند تا به تو بخندند
دو : آنهایی که منتظر پیروزی تو هستند تا با تو بخندن

یه روز ملا نصر الدین داخل حموم آواز میخوند به نظرش اومد که خیلی صداش قشنگه

افسوس میخورد که چرا زود تر از این متوجه چنین هنری در خودش نشده بوده

بعد از حمام به کاخ پادشاه رفت و گفت میخواهم یکی از استعداد هایم که تا به حال امیر از آن آگاه نبوده را برایتان آشکار کنم

پادشاه گفت چه استعدادی ؟

ملا نصرالدین گفت صدای زیبایم
پادشاه گفت بخوان مانعی نداره ؛ ما هم لذت میبریم

ملا نصرالدین گفت برای خواندنم یکی از دو شرایط رو برام آماده کنید

یا یک خمره بزرگ که مقداری آب داخلش باشه یا خزینه ی حمام
پادشاه گفت خزینه ی حمام که ممکن نیست ولی میگویم برایت خمره ایی بیاورند

درون خمره ایی کمی آب ریختن و آوردن ؛ ملا نصرالدین سره خودش رو داخل خمره کرد و شروع کرد با صدای نکره و دلخراشش به آواز خواندن

پادشاه که خیلی از صدای منفور ملا نصرالدین عصبانی شده بود دستور داد تا نگهبان ها دست خود را با آب درون خمره خیس کنند و به ملا نصرالدین سیلی بزنن تا وقتی که آب خمره تموم بشه

نگهبان ها همه به صف شدن و شروع کردن دست خود را خیس کردن و سیلی زدن به ملا نصرالدین

ده تایی سیلی نخورده بود که ملا نصرالدین سر به سجده و شکر خدا کرد

پادشاه گفت علت شکر و سجده ات چیه ؟؟

ملا نصرالدین گفت داشتم فکر میکردم اگه خزینه رو برام آماده میکردین سالیان دراز باید سیلی میخوردم و این جمعیت بیچاره رو باید الاف خودم میکردم

پادشاه ازین حرف ملا خنده اش گرفت و او را عفو کرد

روزی فکر می کردم که اگر او را با غریبه ای ببینم
شهر را به آتش می کشم
اما
اما امروز حاضر نیستم شمعی روشن کنم
تا ببینم او کجاست

روزی یه نفر در خیابان سیلی به ملا نصر الدین زد و برگشت و شروع به معذرت خواهی کرد
که ببخشید شمار و با یه نفر دیگه اشتباه گرفتم

ملانصرالدین راضی نشد و اونو به خونه ی قاضی برد
ملانصر الدین داستان رو برای قاضی تعریف کرد
قاضی حکم کرد که سیلی به او بزن ملانصرالدین باز هم کوتاه نیامد
قاضی گفت خب به ازای سیلی ده سکه طلا بگیر ملانصرالدین راضی شد
و مجرم رو فرستادن که بره سکه ها رو بیاره
کمی وایسادن نیومد
دو سه ساعت که گذشت ملا نصرالدین سیلیه محکمی به قاضی زد و گفت
چون من وقت ندارم خودت هر وقت پول رو آورد سیلی را با او حساب کن

ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺎﻓﺮﺧﺎﻧﻪ
ﺍﺯ ﻋﻄﺮ ﺩﺳﺖﻫﺎﯼ ﺗﻮ
ﭘﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ

ﺩﻫﺎﻥ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﺪ
ﺍﯾﻦ ﭼﻤﺪﺍﻥ

ﺣﺎﻓﻆ ﻣﻮﺳﻮﯼ