ﺩﻭﺗﺎ ﺩﺳﺘﺎﺷﻮ ﻣﺸﺖ ﮐﺮﺩ ﺟﻠﻮﻡ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ
ﺍﮔﻪ ﺑﮕﯽ گل ﮐﺪﻭﻣﻪ ﻣﯿﻤﻮﻧﻢ
ﭼﻪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﻮﺩ
ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻧﺶ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﻣﻮ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻧﺪﺍﺩﻧﺶ ﻣﺤﮑﻢ ﺯﺩﻡ ﭘﺸﺖ ﺩﺳﺖ ﭼﭙﺶ
ﻭ ﮔﻔﺘﻢ ﺍﯾﻦ ﮔﻠﻪ
ﺩﺳﺘﺸﻮ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ …گل بود
ﺍﺷﮑﺎﻡ ﺟﺎﺭﯼ ﺷﺪ ﺭﻭﯼ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﻡ
ﺣﻮﺍﺳﺶ ﻧﺒﻮﺩ، ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺭﺍﺳﺘﺶ ﺍﺷﮑﺎﻣﻮ ﭘﺎﮎ ﮐﺮﺩ
ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ تو ﺩﺳﺖ ﺭﺍﺳﺘﺶ ﻫﻢ گل بود
آنکه تو را می خواهد ** به هر بهانه ای می ماند

دم خنده هاتون گرم

چرا نماد داروخانه های جهان مار و جام است؟

با هجوم موشها به شهر همدان که موجب شیوع بیماری طاعون دراین شهر شده بود، پزشک حاذق ما ابوعلی سینا به مردم دستور داد برای مقابله با موش ها، از مار استفاده کنند و بعدها نیز به پاس این کار در سر راه مارها جام شرابی از انگور سیاه، نهادند تا از آن بنوشند، زیرا زهر مار را بیشتر می کند از آن پس مار نماد بهداشت و نماد داروخانه های جهان شد، لذا برخی داشتن و نگهداری مار را نشانه سلامت می دانستند و به افرادی که زیاد دچار امراض می شدند می گفتند بی مار

دم خنده هاتون گرم

***
وقتی دلت خسته شد

دیگر خنده معنایی ندارد

فقط می خندی تا دیگران غم آشیانه کرده در چشمانت را نبینند

وقتی دلت خسته شد

دیگر حتی اشکهای شبانه هم آرامت نمی کنند

گریه میکنی چون به گریه کردن عادت کرده ای

وقتی دلت خسته شد

دیگر هیچ چیز آرامت نمیکند

… بجز دل بریدن و رفتن

***

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

التماس دعا

***
شخصی مشغول تخریب دیوار قدیمی خانه اش بود تا آنرا نوسازی کند

(توضیح: اینکه منازل ژاپنی بنابر شرایط محیطی دارای فضایی خالی بین دیوارهای چوبی هستند)

این شخص در حین خراب کردن دیوار در بین آن مارمولکی را دید که میخی از بیرون به پایش فرو رفته بود

(بیشتر…)

***
گاهی باید آرزوهایـــت را مثل قاصدک بگذاری کف دستت

و بسپاریشان به دســت باد

… تا بــروند و سهم دیگران شوند

***

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

التماس دعا

***

دو دوست قدیمی در حال عبور از بیابانی بودند. در حین سفر این دو، سر موضوع کوچکی بحث می‌ کنند و کار به جایی می‌ رسد که یکی کنترل خشم خودش را از دست می‌ دهد و سیلی محکمی به صورت دیگری می‌ زند
دوست دوم که از شدت ضربه و درد سیلی شوکه شده بود، بدون این‌ که حرفی بزند، روی شن‌ های بیابان نوشت: امروز بهترین دوست زندگی‌ام سیلی محکمی به صورتم زد

(بیشتر…)

(بیشتر…)

***

در تاريخ نوشته‏ اند در كربلاى معلى عطارى شديدا مريض مى‏ شود، جميع اجناس دكان و اثاث البيت منزل خود را به جهت معالجه فروخت، خرج كرد، اثر نكرد، روز به روز بدتر شد و اثر خوبى مشاهده نمى‏ كرد، جميع اطباء اظهار يأس نمودند، راوى گفت: يك روز من رفتم به عيادتش ديدم بسيار بد حال است و به پسرش مى‏گويد: فلان ظرف را بردار، ببر بازار بفروش و پولش را بياور كه به مصرف خود صرف نمايم، شايد راحت بشوم به مردن يا خوب شدن، گفتم: معنى اين حرف را نفهميدم و ندانستم چه چيز است

(بیشتر…)

***
سید علی همدانی در کتاب ذخیرة الملوک آورده است: امیرمؤمنان علی(ع) در مسجد کوفه اعتکاف کرده بود که بادیه نشینی هنگام افطار به محضر او رسید. حضرت مقداری آرد جو همراه داشت. به او تعارف کرد و او نتوانست میل کند. از آن جا به خانه حسن و حسین(علیهم السلام) رفت و با آن ها غذا خورد

(بیشتر…)