ديد و بازديد
از اول تا دوازدهمين روز نوروز را مردم به رفت و آمد به خانه بزرگان و خويشان و آشنايان و ديد و بازديد از يکديگر و شادباش گويی به هم اختصاص می دهند. اين رسم از قديم ميان گروه ها و قشرها و طبقات مختلف اجتماعی در شهر و روستا مرسوم بوده است. تجديد ديدار با جانبازان، خانواده شهدا و بازديد از خانه های سالمندان از جمله مراسم و ارزش های نيکوی نوروزی و برخاسته از برکات انقلاب شکوهمند ايران اسلامی است
در مراسم ديد و بازديد نخست کوچک تر ها به عيد دينی بزرگتر ها می روند، بعد بزرگ ترها بازديد کوچک ترها را پس می دهند. در نخستين روز عيد، بستگان و دوستان به ديدن کسانی که عزيزی را در سال کهنه از دست داده اند می روند و به بازماندگان او سرسلامتی می دهند
در شهرها، افرادی که پايه و شأن اجتماعی بالايی در جامعه دارند، روزی را در خانه می مانند يا به اصلاح می نشينند تا ديگران برای عيد مبارکی به ديدنشان بروند. در روستاها نيز در روز اول عيد زارعان و رعايا به ديدن مالک، کدخدا، ملا و ريش سفيدان می روند. در ديد و بازديدها مردم به يکديگر دست مي دهند و کوچکترها دست بزرگترها و بزرگترها روی همديگر را می بوسند و به هم عيد مبارکی می گويند
اگر ايام نوروز به ماهها و روزهای سوگواری، به ويژه به دهه نخست ماه محرم بيفتد، مردم در ديد و بازديدهای خود به جای تبريک گفتن، معمولاً صلوات می فرستند و شمر و يزيد را در ايام محرم و ابن ملجم را در روز قتل حضرت علی ع لعن می کنند. اگر ايام نوروز به ماه رمضان بيفتد، مردم پس از روزه گشودن به خانه های يکديگر و ديد و بازديد می روند. روز سيزده را هم به بعد از ماه رمضان موکول می کنند
مردم عيد نوروز را در ماه محرم نمی گيرند و معمولاً در اعياد قربان و غدير که پيش از دهه محرم قرار دارد به عيد مبارکی می روند و گندم سبز می کنند. کسانی هم که عقد يا عروسی کرده اند هدايايشان را در روز عيد غدير می فرستند و ممکن است سفره نوروزی مختصری که حاوی قرآن مجيد، سبزی، آينه و ميوه است انداخته شود. ولی ديد و بازديد و تبريک به کلی مفهومی ندارد
… ادامه دارد
هر چه میخواهد دل تنگت بگو