قَدِه می یا که سرِت مینه دلم دردَه عزیز _ ارمه مُردم تو سیمه اشکی نریز
* ای عزیزه من به اندازه موهای سرت در درلم درد دارم_ اگر من مردم برایم اشکی نریز *
آخرش هر کسی باید بمیره _ د دل خاک ، یه ذره جا بیره
*اصن احتیاج به ترجمه نداره*
شو سالم که رسس جومکه مشکیته درار _یه گله سرخی عزیز تو دِ سره خاکم بکار
*شب سالی که از مرگم گذشته پیراهن مشکی ات رو در بیار _ یک گل سرخ بر سره خاکم بکار*
میکشی سرمه د چش ، چشِ تو بی سرمه خووَه _افتوِه لووَه بونِم ارکه زرده خنت نووَه
*سرمه به چشمانت میکشی ،چشمانه تو بدونه سرمه خوب اند_ آفتابِ لبه بامم اگر لبخند هایت نباشد*
تیر سیلت و دلم شوری و شوقی مِشنه _ سیل چشیات منو بی روز کِشنه
*تیر نگاهت به نگاهم ، شور و شوقی مینشاند _دیدن چشمانت منو به این روز کشونده*
هُم دمه سازه منی ناله ی آوازه مِنی _رفیقو هُمسفرو هُمدمو هُم سازه مِنی
*احتیاجی به ترجمه نداره*
شور و شارم هه تونی ، عید وبهارم هه تونی _بلگو بارم هه تونی شَمِ مزارم هه تونی
*بهار و عید و شور و نشاطه من تویی_شمع مزار و برگ وثمره ی من تویی*
نَکِنی کاری که مِ رنجو عذاو داشته بووِم _ دِ مینه خاکه گورِم چشی پُر آوو داشته بووِم
*کاری نکنی که رنج و عذابی داشته باشم _ و در میان قبرم چشمانم پر از اشک باشد*
هر چه میخواهد دل تنگت بگو