میترسم از بعضی آدم ها

می ترسم از بعضی آدمها

 

آدمهایی که امروز دوستت دارند و فردابدون هیچ توضیحی رهایت می کنند

آدمهایی که امروز پای درد دلت می نشینند و فردا بیرحمانه قضاوتت می کنند

آدمهایی که امروز لبخندشان را می بینی و فردا خشم و قهرشان

آدمهایی که امروز قدرشناس محبتت هستند و فردا طلبکار محبتت

آدمهایی که امروز با تعریف هایشان تو را به عرش می برند و فردا سخت بر زمینت می زنند

آدمهایی که مدام رنگ عوض می کنند امروز سفیدند

 

فردا خاکستری، پس فردا سیاه آدمهایی که فقط ظاهرا آدمند

چیزی هستند شبیه مداد رنگی های دوران بچگی مان
هر چه بخواهند می کشند
هر رنگ که بخواهند می زنند

 

کاش ديني بود بنام انسانيت
و مذهبي بنام محبت
وقبله اي داشت بنام عشق

تا نه ترس از خدا بود
و نه وسوسه شيطان
نه وعده بهشت
و نه هراس از دوزخ

براستي که انسانيت بهترين دين است و
انساني که نيک زندگي کند نيازي به دين ندارد

 

و انساني که نيک زيستن را نداند
مطمئنا هيچ ديني اصلاحش نخواهد کرد