من از خودم سیرم

من آسمان پر از ابرهاي دلگيرم

اگر تو دلخوري از من، من از خودم سيرم

من آن طبيب زمينگير زار و بيمارم

كه هرچه زهر به خود مي دهم نمي ميرم

من و تو، آتش و اشكيم در دل يك شمع

به سرنوشت تو وابسته است تقديرم

به دام زلف بلندت دچار و سرگرمم

مرا جدا مکن از حلقه هاي زنجيرم

درخت سوخته ا ی در کنار رودم من

اگر تو دلخوري از من، من از خودم سيرم

فاضل نظری

دم خنده هاتون گرم