جهان پهلوان غلام رضا تختی

sokhan_bozorgan_khengoolestan

15383_orig

جهان پهلوان غلام رضا تختی

ورزش ابتدا برای من نوعی سرگرمی و تفنن بود . مدتی خیال قهرمان شدن مرا به وسوسه انداخت ، اما همیشه معتقد بودم که ورزش برای تندرستی و سلامتی جان و تن با هم لازم است . با آنکه علاقه فراوانی به ورزش داشتم ، ولی محبور بودم که در جستجوی کار برآیم . زندگی نان و آب لازم داشت.

جهان پهلوان غلام رضا تختی

به نظر من تاریخ تولد و مرگ یک انسان ، همه زندگی او را تشکیل نمی دهد ، آنچه که زندگی یک مرد را از نقطه آغاز ، از روز تولد تا لحظه مرگ می سازد شخصیت ، روحیه جوانمردی ، صفا ، انسانیت و اخلاقیات اوست.

islam _ shia _ Reality  (22)

جهان پهلوان غلام رضا تختی

من شخصا تجربه دارم که هر وقت حریفان خود را قوی و بزرگ حساب کرده ام ، برد و پیروزی را آسانتر به چنگ آورده ام . من از کبر و غرور بیزارم و از پیروزی بی جهت ، مغرور و گمراه نمی شوم . همیشه ده درصد خود را از حریفان ، ضعیف تر حساب می کنم.

جهان پهلوان غلام رضا تختی

من اگر در میدان کشتی سردار نباشم ، سرباز هم نخواهم بود.

جهان پهلوان غلام رضا تختی

آینده متعلق به کسانی است که بیشتر رنج می برند .

جهان پهلوان غلام رضا تختی

هدف یک ورزشکار ، قهرمانی نیست . هر مردی با کم و بیش تمرین کردن میتواند قهرمان کشور شود ، ام قهرمانی به گردن خویش و گردن ملت مدال طلا می آویزد که وجودش سرشار از جوانمردی و خدمت به همنوع باشد.

جهان پهلوان غلام رضا تختی

204467_771

من فرزند درد و رنج بودم و با این درد خو گرفتم . من همیشه مردمی را که مرا دوست می داشتند ، دوست داشتم و امروز به دوستی با آنها افتخار می کنم . اما در همین زمان یک حرف ، یک کنایه در لفافه گفته می شد ، ولی مرا شکنجه نمی داد ، چون راه خود را روشن می دیدم و می شنیدم “رضا ؛ تو کاری به این حرفها نداشته باش . راه خود را بگیر و برو ، آینده مال توست.

جهان پهلوان غلام رضا تختی

13892062751

من هرگز پسر خوبی نبودم ، نه برای مردم و نه برای خانواده ام . دوست داشتم مهندس یا پزشک می شدم تا می توانستم از درآمد مشروع آن به همه کمک کنم . اما حالا می بینید که دستم خالی است . چه کنم ، مردم خیال می کنند من همه چیز دارم ، در حالیکه اینطور نیست . من پسر بد این مردم هستم که قادر نیستم کمکشان کنم .

جهان پهلوان غلام رضا تختی

زندگی در میان مردم و برای مردم ؛ درسهایی به من آموخت که فکر میکنم هر گز نمی توانستم در معتبرترین دانشگاهها کسب کنم.

زندگی به من آموخت که مردم را دوست بدارم و تا آنجا که در حد توانایی من است به آنان کمک کنم ؛ حال این کمک از چه طریقی و از چه راهی باشد مهم نیست ؛ هر کس به قدر توانا ئیش.

روحش شاد و یادش گرامی باد