ﺧﺎﺭ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻞ ﮔﻔﺖ ﺳﻼﻡ
ﻭ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﻧﺸﻨﯿﺪ …
ﺧﺎﺭ ﺭﻧﺠﯿﺪ ﻭﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﻧﮕﻔﺖ !
ﺳﺎﻋﺘﯽ ﭼﻨﺪ ﮔﺬﺷﺖ …
ﮔﻞ ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ!
ﺩﺳﺖ ﺑﯽ ﺭﺣﻤﯽ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺁﻣﺪ …
ﮔﻞ ﺳﺮﺍﺳﯿﻤﻪ ﺯ ﻭﺣﺸﺖ ﺍﻓﺴﺮﺩ!
ﻟﯿﮏ ﺁﻥ ﺧﺎﺭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﺳﺖ ﺧﻠﯿﺪ ﻭ
ﮔﻞ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺭﻫﯿﺪ …
ﺻﺒﺢ ﻓﺮﺩﺍ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪ …
ﺧﺎﺭ ﺑﺎ ﺷﺒﻨﻤﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﭘﺮﯾﺪ … !
ﮔﻞ ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ ﺳﻼﻡ … !
ﮔﻞ ﺍﮔﺮ ﺧﺎﺭ ﻧﺪﺍﺷﺖ،
ﺩﻝ ﺍﮔﺮ ﺑﯽ ﻏﻢ ﺑﻮﺩ،
ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺑﻬﺮ ﮐﺒﻮﺗﺮ ﻗﻔﺴﯽ ﺗﻨﮓ
ﻧﺒﻮﺩ،
ﺯﻧﺪﮔﯽ،
ﻋﺸﻖ،
ﺍﺳﺎﺭﺕ،
ﻗﻬﺮ ﻭ ﺁﺷﺘﯽ،
ﻫﻤﻪ ﺑﯽ ﻣﻌﻨﺎ ﺑﻮﺩ …
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﭼﻮﻥ ﮔﻞ ﺳﺮﺧﯽ ﺍﺳﺖ …
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﺎﺭ ﻭﭘﺮ ﺍﺯ ﺑﺮﮒ ﻭ ﭘﺮ ﺍﺯ
ﻋﻄﺮ ﻟﻄﯿﻒ … !
ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﮔﺮ ﮔﻞ ﭼﯿﺪﯾﻢ …
ﻋﻄﺮ ﻭ ﺑﺮﮒ ﻭ ﮔﻞ ﻭ ﺧﺎﺭ …
ﻫﻤﻪ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ
همند …
* ناشناس *
9 سال پیش
ممنون خیلی قشنگ بود
من این شعرو می دونستم دنبال کاملش بودم که بزارم تو سایت
ولی شمازرنگ تر بودینا
من اینجوری شنیده بودم: اگر از بهر پرستو قفسی تنگ نبود
9 سال پیش
الان درستش چیه؟
کبوتر یا پرستو؟
9 سال پیش
فک کنم کبوتره چون پرستو رو تو قفس نمیزارن که ... میزارن؟
9 سال پیش
نه خوب ولی
پرستوفکر کنم بیشتر بش میاد
شایدم چون من اینجوری شنیدم اینطوری فکر میکنم
پرستو شاعرانه تر نیست؟
9 سال پیش
اره خب! یعنی عوضش کنم عایا؟
9 سال پیش
میشه کفترش کنید
هر چه میخواهد دل تنگت بگو