در را زد و و وارد اتاق شد …
مدیر یکی از بخشهای دیگر مؤسسه بود …
یک فرم استخدامی پر شده دستش بود و بعد از حال و احوال مختصری ، فرم را داد دست من و گفت: ” نگاه کن این چه جالبه ! “.

کمی بالا و پایین فرم را ورانداز کردم. به نظرم یک فرم معمولی می آمد حاوی مشخصات خانمی که برای استخدام مراجعه کرده بود.
پرسیدم: “چی ش جالبه؟ ”
گفت: “مشخصات فردی ش رو ببین!”

شروع کردم به زیر لب خواندن مشخصات فردی … نام … نام خانوادگی … تا رسیدم به آنجا که بود ” فرزند: … ”

دیدم جلویش نوشته: ” رضا و پروین “.
چند لحظه مکث کردم …؛ مکث مرا که دید، لبخندی زد و گفت: ” ببین، من هم به همین جا که رسیدم، مثل تو مکث کردم، بعدش به خانم متقاضی گفتم: “چه جالب! … دو تا اسم نوشته اید.”

صدایش را صاف کرد و جواب داد: “انتظار داشتید یک اسم بنویسم؟ خب … من فرزند دو نفر هستم نه فرزند یک نفر! ”

چند لحظه به فکر فرورفتم. به یاد آوردم که همیشه هنگام پر کردن فرم ها، بدون مکث و اتوماتیک جلوی قسمت “فرزند: … ” فقط یک اسم می نوشتم !! 🙂