خدایا دل من حسرت دیدارشو داره

زائری بارانی ام آقا بدادم میرسی؟
بی پناهم، خسته ام، تنهابدادم میرسی؟

گر چه آهونیستم اماپر از دلتنگی ام
ضامن چشمان آهوهابه دادم میرسی؟

حسرٺ ڪرب و بلا در دل من پنہانیسٺ
مڹ ندانم ڪه چہ اندازه ز عمرم باقیسٺ

ڪربلا گر نشدم دعوٺ از ایڹ بار گناه
ضامڹ مڹ بشود ضامن آهو ڪافیسٺ

نشسته ام چو غباری به شوق اذن دخول

بیا بگو نتکانند پادری ها را

نا امید از تمام داروها
ناامید از دعای هر ساعت
چشمم اما خلاف پاهایم
رو به دروازه ی خراسان است

عليرضا آذر

بعد از رکوع و سجده و بعد از قیام از دور
هر صبح دو زانو می زنم با احترام از دور

دستی به روی سینه و دستی به سوی تو
وروی لبم گُل می کند : آقا سلام از دور

من با تو زندگی نکنم پیر می شوم
بی تو از جوانی خود سیر می شوم

من در شعاع پرتو شمس الشموسی ات
بی اختیار پیش تو تکثیر می شوم