ته فنجان

ﺷﺪﻩ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﻟﺖ ﻣﺎﻝ ﮐﺴﯽ
ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ؟

ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺳﺨﺖ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ
ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ؟

ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘــــﺎﺩﻩ ﺩﺭ
ﯾﮏ ﮐﺎﻓﻪ ﯼ ﺍﺑﺮﯼ

ﺗﻪ ِ ﻓﻨﺠﺎﻥ ِ ﺗﻮ ﻓﺎﻝ ِ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ
ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ؟

ﺧﻮﺵ ﻭ ﺑﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﻪ
ﯼ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ

ﺩﻟﺖ ﺟﻮﯾﺎﯼ ِ ﺍﺣﻮﺍﻝ ِ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ
ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ؟

ﭼﻪ ﺧﺎﻫﯽ ﮐﺮﺩ ﺍﮔﺮ ﻫﺮﺑﺎﺭ گوﺷـﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﺍﺭﯼ

ﻧﺼﯿﺒﺖ ﺑﻮﻕ ِ ﺍﺷﻐﺎﻝ ِ ﮐﺴﯽ
ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ؟

ﺣﻮﺍﺱ ِ ﺁﺳﻤﺎﻧﺖ ﭘﺮﺕ ﺭﻭﯼ
ﺷﯿﺸـــــﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﻪ

ﺳﮑﻮﺗﺖ ﺟﺎﺭ ﻭ ﺟﻨﺠﺎﻝ ﮐﺴﯽ
ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ

ﺷﺐ ﺳﺮﺩ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﯽ ﺗﻮ ﻫﻢ
ﻟﺮﺯﯾﺪﻩ ﺍﯼ ﻫﺮﭼﻨﺪ

به دور گردنت شال کسی باشد که دیگر نیست …

* ناشناس *