ای روشنای دیده ام

 ای روشَنایِ دیده ام ، آرام جان خسته ام        

              در انتظار مقدَمَت ، دل را به لطفت بسته ام

بازآ دوباره در بَرَم ، شوری فتاده در سرم           

         باز آ مرا اینجا ببین ، وقت غروب دیگرم

پر می زند هر دم دلم ، مشتاقم از روی کَرم           

    بخشی منِ دلداده را ، یکدم حضورِ «حاضرم»

تو مُنتهای حاجتی ، در عین قدرت رحمتی            

       شایسته باشد گر کنی ، حاجت روایم ای سخی

ثور و ثریا را بگو ، شمس و قمرها را بگو          

          اندر زمین و آسمان ، رب رحیـــما را بگو

جویای اویم هرزمان ، عشقش گرفته درمیان      

       صبرم دوصد چندان کنم ، کاید به بالینم عیان

 چله نشینم بهر تو ، افتاده ام در بند تو         

        بازآ و بازم می رهان ، چون کس ندارم غیرِ تو

 حور و پری شاد آمده ، آزادِ آزاد آمده             

       آنکو که حول عرش رب ، یارش به دیدار آمده

 خوش باش حالا بنده ای ، کز حوریان هم برتری   

     گر سرنهی بر امر رب ، از این و آنَت می رهی

دزدان ره اندر کمین ، من مانده ام اینجا غمین     

        باز آ کنارم ای خدا ، با تو شوم از متّقیــن

ذکر تو آرامم کند ، دیدار تو شادم کند           

       اُدعونی اَستَجِب لَکُم ، خواهم که آزادم کند