ای دل کوچک من …
غصه نخور …
تو خدایی داری …
که بزرگ است بزرگ …
بزرگ …
و به قول سهراب
در همین نزدیکیست …

ای دل کوچک من …
نگران نباش …
بگذار غم و غصه ببارد …
شاید …
شاید این بار خدا میخواهد
که پس از بارش غم …
و پس از خواندن نامش هردم …
اسمان دل تو صاف شود
و نگاهت به همه اهل زمین پاک شود …
شاید اینبار خدا میخواهد
که خودش چتر تو باشد …
که بمانی …
نروی و دگر بار نگویی :” سهراب “قایقت جا دارد؟!

* ناشناس *