ﻣﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ، ﺍﻣﺎ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ هاﻱ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺩﺍﺭﻳﻢ …
ﻣﺪﺍﺭﮎ ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ ﺑﺎﻻﺗﺮ ، ﺍﻣﺎ ﺩﺭﮎ ﻋﻤﻮﻣﻲ پاﺋﻴﻨﺘﺮ ﺩﺍﺭﻳﻢ …
ﺁﮔﺎﻫﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ، ﺍﻣﺎ ﻗﺪﺭﺕ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﮐﻤﺘﺮ دﺍﺭﻳﻢ …
ﺑﺪﻭﻥ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺍﻳاﻡ ﺭﺍ ﻣﻲ ﮔﺬﺭﺍﻧﻴﻢ ، ﺧﻴﻠﻲ کم ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻳﻢ …
ﺧﻴﻠﻲ ﺗﻨﺪ ﺭﺍﻧﻨﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﮐﻨﻴﻢ ، ﺧﻴﻠﻲ ﺯﻭﺩ عصباﻧﻲ ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ …
ﺗﺎ ﺩﻳﺮﻭﻗﺖ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﻴﻢ ، ﺧﻴﻠﻲ ﺧﺴﺘﻪ اﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺮ ﻣﻲ ﺧﻴﺰﻳﻢ …
ﺧﻴﻠﻲ ﮐﻢ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻲ ﮐﻨﻴﻢ ؛ و ﺧﻴﻠﻲ ﺯﻳﺎﺩ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﻲ ﮔﻮﺋﻴﻢ …
ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺭﺍ ﻳﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﺍﻣﺎ
ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﺮﺩﻥ ﺭﺍ ﻧﻪ …
ﻣﺎ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎﻱ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﺍﻣﺎ ﻃﺒﻊ کوﺗﺎﻫﺘﺮ …
ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﺮﺝ ﻣﻲ ﮐﻨﻴﻢ ﺍﻣﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﺩﺍﺭﻳﻢ …
ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲ ﺧﺮﻳﻢ ، ﺍﻣﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﻟﺬﺕ ﻣﻲ برﻳﻢ …
ﻣﺎ ﺗﺎ ﻣﺎﻩ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﺍﻣﺎ ﻗﺎﺩﺭ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻋﺰﻳﺰﻱ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺳﻮﻱ خیاباﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺳﻮ ﺑﺮﻭﻳﻢ …
ﻓﻀﺎﻱ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﺍ ﻓﺘﺢ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ، ﺍﻣﺎ ﻓﻀﺎﻱ دﺭﻭﻥ ﺭﺍ ﻧﻪ …
ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﻴﺮﻳﺰﻳﻢ ﺍﻣﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ می ﺭﺳﺎﻧﻴﻢ …
ﻋﺠﻠﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﺭﺍ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﻭ ﻧﻪ ﺻﺒﺮ ﮐﺮﺩﻥ رﺍ …
ﻣﮕﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻓﺮﺻﺖ ﺩﺍﺭﯾﻢ … ؟
* عرفا رو کنار بزاریم 
*
9 سال پیش
اره دقیقا زمونه اینطوری شده
9 سال پیش
بلقیس خانوم، بنظر شما چاره کار چیست؟؟
باید چیکار کنیم که اینجوری نشه؟؟
9 سال پیش
واقعا سوال خوبی بود اقای سلمان ... واقعا سوال های زیبا و دقیقی میکنید ... میدونید من یه چند سالی در این مورد تحقیق کردم و در این رشته درس خوندم ... برای جلو گیری از این اتاق ... خب بله از اتاق فرمان اشاره میکنن وقت برناممون تمومه تا ی برنامه دیگه شما رو ب خدا میسپارم خدا یار و نگهدارتان :)
هر چه میخواهد دل تنگت بگو