” ! رفتن ! ”
ﺭﻓﺘﻦ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻧﻤﻴﺨﻮﺍﻫﺪ ،
ﻳﮏ ﭼﻤﺪﺍﻥ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﺪ ﺍﺯ ﺩﻟﺨﻮﺭﻳﻬﺎﻯ ﺗﻠﻨﺒﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﻭ ﮔﺎﻫﻰ ﺣﺘﻰ ﺩﻟﺨﻮﺷﻴﻬﺎﻯ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﺷﺪﻩ …
ﺭﻓﺘﻦ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻧﻤﻴﺨﻮﺍﻫﺪ ﻭﻗﺘﻰ ﻧﺨﻮﺍﻫﻰ ﺑﻤﺎﻧﻰ ، ﺑﺎ ﭼﻤﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﺑﻰ ﭼﻤﺪﺍﻥ ﻫﻢ میرﻭﻯ
” ! ﻣﺎﻧﺪﻥ ! ”
ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺍﻣﺎ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ، ﺩﺳﺘﻰ ﮔﺮﻡ، ﻧﮕﺎﻫﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ، ﺩﺭﻭﻏﻬﺎﻯ دﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﻰ، ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻣﻬﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺷﻨﻮﻯ ﺍﻣﺎ ﺑﺎﻭﺭ
ﻧﻤﻰ ﮐﻨﻰ، ﻳﮏ ﻓﻨﺠﺎﻥ ﭼﺎﻯ، ﺑﻮﻯ ﻋﻮﺩ، ﻳﮏ ﺁﻫﻨﮓ ﻣﺸﺘﺮﮎ، ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺗﻠﺦ ﻭ ﺷﻴﺮﻳﻦ …
ﻭﻗﺘﻰ ﺑﺨﻮﺍﻫﻰ
ﺑﻤﺎﻧﻰ ، ﺣﺘﻰ ﺍﮔﺮ ﭼﻤﺪﺍﻧﺖ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺩﻟﺨﻮﺭﻯ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺎﻟﻰ اﺵ ﻣﻰ ﮐﻨﻰ ﻭ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻣﻴﻤﺎﻧﻰ …
ﻣﻴﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﻭﻗﺘﻰ ﺑﺨﻮﺍﻫﻰ ﺑﻤﺎﻧﻰ ، ﻧﻢ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺭﮔﺒﺎﺭ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻰ ﻭ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﻣﻰ ﮐﻨﻰ ﺑﺮﺍﻯ نرﻓﺘﻨﺖ !
ﺁﺭﻯ ، اﻣﺪﻥ ﺩﻟﻴﻞ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ
ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻭ ﺭﻓﺘﻦ ﻫﻴﭽﮑﺪﺍﻡ …
* فروغ فرخزاد *
°°°°°°°°°°°°°
واقعا قشنگه … مگه نه؟! 🙂
9 سال پیش
لایک داری آجی بلقیس
9 سال پیش
نگا قیافشوووو :D
9 سال پیش
لایک
9 سال پیش
خیلی خیلی قشنگ بود. مرسی اصغرآقا
9 سال پیش
خواهش میکنه ^_^
9 سال پیش
این متنو تابحال بیست بار خوندم، ولی سیر نمیشم. دوسدارم خیلی خیلی خیلی بخونمش. ممنون و صدهزار ممنون از سرکار بلقیس خانم. واقعا ممنون
9 سال پیش
خوشحالم خوشتون اومد ... خواهش میکنم :)
9 سال پیش
هاهاها
هر چه میخواهد دل تنگت بگو